Wat als hooggevoeligheid geen last hoeft te zijn?
Wat als overprikkeling helemaal geen overprikkeling is?

Een totaal ander kijk op hooggevoeligheid, overprikkeling of hoog sensitief zijn.
Kinderen van deze tijd functioneren anders, zijn anders en het enige wat ze nodig hebben is erkenning voor wat zich afspeelt in hun wereld en hoe ze daar mee om kunnen gaan.

Is het zo simpel?
JA!

Na jarenlang in het onderwijs te hebben gewerkt, orthopedagogiek te hebben gestudeerd en allerlei andere cursussen op het gebied van ” zorgkinderen” te hebben gevolgd merkte ik op dat er niets mis is met kinderen. Kinderen zijn puur en merken veel meer op dan de meeste volwassenen. Omdat we nog steeds in een wereld leven waar weinig ruimte is voor bewustzijn hebben kinderen het heel lastig. Zij moeten zelf erachter komen hoe ze hier mee om moeten gaan. Dat is niet zo makkelijk, ze moeten veel gevoelens onderdrukken waardoor het soms heel moeilijk is om ook nog te functioneren zoals de mensen om hen heen dit willen.

Wat kan ik voor jou kind betekenen?

Ik maak gebruik van de methode Access Bars, dit zijn punten op het hoofd die je aanraakt en er voor zorgen dat de frequentie in de hersenen verandert, waardoor het hoofd rustiger wordt, eigenlijk precies wat er gebeurd bij mindfulness en meditatie.

Dit kan je als ouder zelf leren en dus zo vaak toepassen op jouw kind op welke leeftijd dan ook. Of ik geef jouw kind deze behandeling. Kinderen vinden dit heerlijk en genieten er van.
Daarnaast leer ik jou en je kind een aantal tools waar je je kind  mee kunt helpen om makkelijker met prikkels om te gaan.

Wil je meer informatie of een afspraak maken voor een sessie 

Wil je deze methode zelf leren 

Reacties van ouders en kinderen:

Ik moest van de juf langs komen omdat ze zich afvroeg wat er met mijn dochter aan de hand was. Ze was alleen maar vrolijk en huilde helemaal niet meer.

Hij heeft al dagen geen woedeaanval gehad, soms denk ik dit kan niet waar zijn, ik kan eigenlijk niet geloven dat het zo blijft

Na elke ochtend een strijd over aankleden, eten en naar school kwam hij vanochtend naar beneden en toen ik zei ” eet je brood op” zei hij ” Ja mama”  Toen ik daarna vroeg of hij zijn jas wilde aantrekken zei hij weer “Ja mama”  Dit heeft hij nog nooit gedaan.

Op de terugweg naar huis zat jij achter in de auto en zei hij opeens uit het niets ” mama ik hou zo veel van jou”  Ik kon alleen maar huilen, dat heeft hij nog nooit tegen me gezegd.

• Het is zo stil in mijn hoofd!    10 jaar
• Ik was altijd zenuwachtig voor toetsen, maar dat heb ik nooit meer. 11 jaar
• Ik kan nu rustig aan tafel blijven zitten  8 jaar
• Mijn buikpijn is er heel af en toe nog en dan doe ik een oefening en dan gaat het weg.  9 jaar
• Als ik niet kan slapen doe ik een oefening die we hebben geleerd      12 jaar